Trzeba respektować ogólne zasady Wspólnoty

Jeżeli przepis prawa krajowego stoi na przeszkodzie pełnemu i skutecznemu wdrożeniu prawa unijnego, to sąd krajowy powinien odstąpić od stosowania przepisów prawa krajowego naruszających wspólnotową ochronę prawną podmiotu.

Zasada ta dotyczy wprost stosowania dyrektywy antydyskryminacyjnej 2000/78.

Sprawa C-441/14 ma dwa aspekty. Jeden lokalny, duński – bo sprawa powstała wskutek pytania prejudycjalnego duńskiego Sądu Najwyższego. Drugi aspekt – ogólniejszy i tym samym ciekawszy z polskiego punktu widzenia, dotyczy kwestii stosunku między przepisami krajowymi a przepisami dyrektywy antydyskryminacyjnej 2000/78. Choć w tej sprawie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wypowiedział się już wiele razy, to sprawa Ajos-Rasmussen była jedną z pierwszych i stanowi w tej chwili punkt odniesienia wyroków potwierdzających zajęte wówczas stanowisko.

Dwa źródła świadczeń

Firma Ajos 25 maja 2009 r. wypowiedziała umowę o pracę Karstenowi Rasmussenowi, mającemu wówczas 60 lat. Rasmussen kilka dni później wypowiedział umowę względem firmy Ajos. Strony doszły do porozumienia, że Rasmussen będzie pracował w Ajos do końca czerwca 2009 r.

Z uwagi na bardzo długi staż pracy (od 1 czerwca 1984 r.) Rasmussen był uprawniony na podstawie przepisów duńskich do odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy w wysokości trzech pensji. Ponieważ jednak w chwili ustania zatrudnienia ukończył 60 lat i był uprawniony do pobierania emerytury finansowanej przez jego pracodawcę w ramach systemu, do którego przystąpił przed ukończeniem 50. roku życia, na mocy § 2a ust. 3...